കവിത
പുഴ പറഞ്ഞ കഥ
ടി.കെ.മുഹമ്മദ്‌കോയ, മെഡിക്കല്‍കോളേജ്‌ ശാഖ
അങ്ങകലെയൊരു കോണിലാണെന്‍ ജന്മം
അറിയില്ലെനിക്കെന്‍ നാളും പൊരുത്തവും
കുറിച്ചുവെച്ചിട്ടില്ലാരുമെന്‍ ജനനതിയ്യതി
ആഘോഷിക്കുന്നില്ലാരുമെന്‍ ജന്മവാര്‍ഷികം
സുന്ദരിയായി നില്‍ക്കുന്നു ഞാനീവിശാലമാം ഭൂമിയില്‍
ചിരിക്കുന്നുയെന്നെ നോക്കി സൂര്യ ചന്ദ്ര, നക്ഷത്രന്മാര്‍
പ്രകൃതി തന്‍ കണ്ണുനീര്‍ സൂക്ഷിച്ചുവെക്കുന്നു ഞാന്‍
സൂര്യതന്‍ ചിരിയില്‍ ബാഷ്‌പിച്ചുപോകുന്നെങ്കിലും
ഞാന്‍ വേള്‍ക്കുമീ ഭൂമിയിലുള്ളതൊക്കെയെന്‍ കിടാങ്ങള്‍
ഞാന്‍ പാല്‍ കൊടുത്തവര്‍, യെന്‍ താരാട്ടു കേട്ടവര്‍, താലോലിച്ചവര്‍
ഞാനാണു പുഴ എന്റെ പേരാണു പുഴ
കളഗളാകരയുന്ന പുഴ, കളഗള ചിരിക്കുന്ന പുഴ
പറയാം ഞാനെന്റെ കഥ വ്യഥകള്‍ നിറഞ്ഞകഥ
പ്രണയ നിരാശിതര്‍ മരണം തേടുന്നുയെന്നില്‍
കടബാധിതര്‍ ജീവിതം തീര്‍ക്കുന്നുയെന്നില്‍
ദാഹിച്ചവരുടെ ദാഹം തീര്‍ക്കുന്ന പുഴ ഞാന്‍
ക്ഷീണിതരെ ഉന്‍മേഷിപ്പിക്കുന്ന നദി ഞാന്‍
പക്ഷിമൃഗാദികള്‍ക്ക്‌ കുളിരു പകരുന്നതും ഞാന്‍.
വടുവൃക്ഷങ്ങളെ പോറ്റി വളര്‍ത്തുന്നു ഞാന്‍
നെല്‍പാടങ്ങളെ തൊട്ട്‌ നനയ്‌ക്കുന്നു ഞാന്‍
സ്‌നേഹങ്ങള്‍ പങ്കിടാനായി വരുന്നവരുണ്ടെന്‍ ചാരത്ത്‌
മോഹങ്ങള്‍ പൂവണിയാത്ത ദുഃഖിതരുണ്ടെന്‍ തീരത്ത്‌
എന്‍ ഉദരത്തിലെ മല്‍സ്യമാം സമ്പത്തിനെ
സമ്മാനിക്കുന്നു ഞാന്‍ മനുഷ്യരുടെ ധനത്തിനായി
കാര്‍ന്നെടുക്കുന്നവര്‍, എന്‍ കരളില്‍നിന്നും മണലിനെ
വിറ്റു കാശാക്കുന്നവര്‍ പലനേട്ടത്തിനായി
വിവിധമാം നാഗരികതകളുടെ ഉല്‍ഭവമെന്‍ തീരത്ത്‌
മാനവകുലത്തിന്റെ വളര്‍ച്ചയെന്‍ മടിത്തട്ടില്‍
ക്ഷീരം നല്‍കുന്ന കരങ്ങള്‍ക്ക്‌ വിഷം നല്‍കുമീ മര്‍ത്ത്യന്‍
മലീമസമാക്കുന്നെന്നെ ഫാക്‌ടറിതന്‍ വിസര്‍ജ്ജ്യങ്ങളാല്‍
നശിപ്പിക്കുന്നവര്‍,യെന്നെ വിഷം കലര്‍ത്തി
ഒഴുക്കിന്‍ ഗതിമാറ്റുന്നു ബണ്ട്‌ കെട്ടി
ആരുണ്ട്‌ കേള്‍ക്കാനെന്റെ സങ്കടങ്ങള്‍ കദനകഥകള്‍
ആരുണ്ട്‌ കാണാനെന്റെ ദുഃഖങ്ങള്‍ കണ്ണീരുകള്‍
വാര്‍ദ്ധക്യം പിന്നിട്ട ഞാന്‍ മരണം പുല്‍കാനിരിക്കുന്നു
മരിച്ചില്ലയെങ്കില്‍ കൊന്നേക്കൂ
ദശകങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞെന്നെയോര്‍ക്കപ്പെട്ടേക്കാം
നാലാം ക്ലാസിലെ പാഠപുസ്‌തകത്തില്‍
ഞാനാണു പുഴ, എന്റെ പേരാണു പുഴ....
No comments:
Post a Comment